عاجزة ولكن

خد نسخه من المفاتيح اللى معاه، خرج جرى

على اوضه "ود".. فتح الباب

كانت واقفه عند الشباك ونظره عيونها متغيره

قرب منها، مالك يا ود، فى ايه؟

بصتلوا بغيظ وپغضب.. عاوز منى ايه

ابعد عنى، يلا اخرج من هنا

ابتدى يقرب اكتر ولمس شفايفها، بص للمرايا

لقاها متكسره وبذهول، انتى متعوره شفايفك

وايدك كلها ډم

ود پغضب زفته.. بقولك ابعد عنى، انت ايه

مبتفهمش

ام الخير بصت وشافت صينيه الفطار واقعه

على الارض وكمان كوبايه اللبن

وبداخلها.. اللبن، اكيد كان فى حاجه وانا عارفه مين اللى عمل كده، أنا لازم الحق المسكينه دى قبل ما ټموت نفسها

خرجت جرى على اوضه رضوى، فتحت الباب پعنف

اسماء بعصبيه.. فى ايه انتى، ازاى تدخلى علينا كده من غير ما تخبطى على الباب يا ست انتى

ام الخير پغضب.. انا عاوزه الست رضوى

كانت قاعده على السرير وماسكه اللاب

قامت بغرور وقرف.. نعم عاوزه ايه؟

قربت منها ومسكتها من هدومها.. عملتى ايه

للمسكينه اللى جوه، وزقتها، ردى عليه

رضوى بتوتر.. تقصدى مين يا ست انتى

ام الخير.. اقصد ود البنت الغلبانه العاجزه

انا عارفه ان اللبن فى حاجه

واكيد من عند "رضا" بنتى الملعونه

انا واثقه ومتأكده انها بتساعدك فى خړاب البيت

ده، بس اقسم بالله لو البنت جرالها اى اذى

انا هبلغ يونس بيه والست نجاه هانم

واقولهم على كل حاجه، زقتها على السرير

فاهمه يا رضوى وبسخريه، يا هانم

رضوى پغضب قامت، قولى ان بنتك بتساعدنى

علشان تتقلب عليه وعليكى

ام الخير بتوعد.. انا بقولك اهو، ابعدى عن ود

وبقسم، هقول السر القديم فاهمه؟

رضوى قعدت مكانها وبانهيار، هتاخد منى يونس

ام الخير بسخريه.. قولى هتاخد منك فلوس يونس، انا عارفه انك عمرك ما حبتيه علشان

اللى بيحب حد مش بيأذيه

انتى بتحبى فلوسه واسمه وبس

انا مش هسكت ولازم انقذ البنت قبل ما ټموت

خرجت ام الخير من الاوضه ونزلت المطبخ

جابت مياه، حطت فيها ملح وطلعت عند ود

طالعه على السلم بتكلم نفسها

يارب تشربها وترجع اللى فى بطنها

كان يونس بيحاول يهديها، خد العكاز منها

وبيمسح لها الد-م، قعدت على كرسى

عينها كلها شړ وپشراسه

مسكته من وشه، خربشته، بصر-اخ ودموع، انت خدت منى اعز ما املك، ورمتنى، قتلتنى ليه؟

كنت مستنى انى اموت، انا اهو قدامك عايشه