رواية مكتملة بقلم فاطيما

بين ايديا مشاعره واسمه واتحدى علشانى الكل كل دا خلانى احس اد ايه بيحبنى كل دا جذبنى ليه وخلانى اتعلق بيه فوق ما تتصور 
عبدالله .. فى اللحظه دى فهمت انها اتذكرت كل شىء وافتكرت عمر حب عمرها حسيت بضيقة نفس وحزن جوايا مقدرتش اداريه كنت منتظر اللحظه اللى هتفرقنا كلمه وتبعده عنى وبعد اللى قولتله مستحيل اجبرها تانى وارفض اديها حريتها 

رنا .. شوفت نظرة الحزن اللى فى عيونه اللى حاول يخبيها عنى بس ما قدرش يعنى مقدرش انكر انى حبيته واتعلقت بيه وحبيته اكتر بعد ما خلفت منه لين 
عبدالله .. خلاص يا رنا بالله عليكى كفايه بقى قوليها وريحينى بلاش تكسرينى اكتر ما انا مكسور ........
رنا بس قبل الحاډثه كنت ناويه ابدء صفحه جديدة معاك فاكر يوم ما كلمتك وقولتلك انى محتاج اتكلم معاك ضرورى ساعتها حسيت بمشاعر قويه بتربطنى بيك منها انك كنت سند والحمايه ليه ولبنتى كنت بشوف وقتها بنتى وهى بتقرب منك كل يوم اكتر من اليوم اللى قبله شافت فيك الاب وحنانه وانت عمرك ما قصرت معاها كنت بتعملها زى ريماس الله يرحمها بس اكتشفت جوايا شىء تانى ابتديت افهمه مع الوقت والعشره بينا كنت فاكره طول الوقت دا انى بحب عمر وهو اللى بقلبي وخيالى بس وقت ما حسيت انى قريبه من المۏت لما كانوا بيحاولوا يغرقونى فى البانيو كل اللى كان فى بالى انت
عبدالله اترسم على وشه كل علامات الاستفهام والتعجب ..
رنا ايوا انت فكرت ازاى بتنتهى حياتى وانا ما عشتهاش صح ازاى هتنتهى وانا ما عشتهاش جنبك ومعاك ازاى ما اديتش لنفسي فرصه اعيش معاك برضا منى كل اللى فكرت فيه فى اللحظه دى انى محتجالك محتاجه للامان اللى مش بحسه الا معاك وانا مش قادره اتنفس كنت پصرخ باسمك يمكن تسمعنى وتجيلى لغايت ما غاب صوتى وتفكرى وانت اسمك على لسانى بعد ما صحيت ورغم فقدانى الذاكره بس كنت اكتر انسان حسيت جنبه باللامان وفعلا حبيتك 
عبدالله .. ركزت نظرى عليها بحاول استوعب اخر كلمه 
رنا ايوه بعترف انى حبيتك ولما رجعتلى الذاكره اتاكدت اكتر انك ملكتنى واتحول الحب لعشق وجنون بيك لدرجة انى مستحيل اتخيل حياتى من غيرك 
عبدالله .. كنت مش قادر استوعب كل اللى بتقوله خفت اكون سرحت منها فى عالم تانى او اټجننت علشان مش قادر استوعب اى كلام اسمعه ويبعدها عنى بس قربها ليه فوقنى 
رنا .. قربت منه لغاية ما انفاسي قربت من انفاسه عبدالله حبيت عمر حب تعود بس انت عشقتك پجنون على ايدك عرفت العشق وحسيته عشقت شموخك هيبتك عنادك قوتك حتى قسوتك عشقتها لانى كنت متأكده انه بعدها بحر من الحنان والدفى 
بوسته من خده وكملت بعشقك وانا بكل قواى العقليه بعشقك وانا عارفه مين رنا قبل ومين رنا دلوقتى بعشقك وبعشق قربك وبعشق كل حاجه فيك 
عبدالله .. كلامها كان البلسم لجروحى كان الامل والايد اللى انتشلتنى من الظلام والضياع اللى كنت فيهم وكانوا بيحوطوا حياتى كلها ومن غير تفكير شلت كل الحواجز اللى كانت مقيدانى مسكتها من خصرها وقربتها ليه ونطق قلبي قبل شفايفى وانا بمۏت فى التراب اللى بتمشي عليه عشقتك من اول يوم شوفتك فيه عشقت عنادك انوثتك اللى غلبت غرورى وكبريائي بنفسي خلتنى اسير لهواكى عشقت دلعك طفولتك لمساتك وقربك منى اول نبض ودقة قلب كانت ليكى انتى .. فى مره وانا فى الجامعه مشاعرى مالت لبنت كنت بفتكر ان دا اول حب فى حياتى لغاية ما قابلتك ومشاعرى مالت ليكى ساعاتها بس حسيت بمشاعر عمرى ما حسيتها قبلك حبيت دنيتى وانتى فيها واتعلقت بيها لما كنت بحس بدفاها وانتى فى حضنى اقسم بالله انى کرهت نفسي انى جيتك ڠصب مره او كنت بتعامل معاكى پعنف صدقينى مش طبعى خالص انا ........
رنا قاطعته وحطت ايديها على شفايفه بمۏت فيك ورميت ورا ضهرى كل اللى فات مش فاكره غير انى بحبك وبس بحبك بكل حالاتك ومهما تعمل 
عبدالله باس كفها وهو بيقول مشتقالك قوى ياقلبي ومشتاق لحضنك خلاص مبقتش اقدر استحمل اكتر من كده 
واقربوا من بعض قوى عبدالله حب يضايقها رنوشتى متأكده انك افتكرتى كل حاجه 
رنا ممم
عبدالله يعنى كل اللى قولتيه دا جواب نهائي
رنا ايوا بقى 
عبدالله احلفى 
رنا تصدق انك رخم 
وجت تقوم شدها عليه ...
عبدالله .. قربتها جوه حضنى وانا نفسي اخبيها جوايا عمرى ما هبعدها عن حضنى تانى مكانها بحضنى لاخر لحظه فى عمرى 
رنا وهى فى حضنه بهمس حبيبى 
عبدالله قلب حبيبك انتى 
رنا انا عندى ليك مفاجأه .. قمت بشويش من حضنه بصيت فى عيونه وانا شايفه فضوله وعلامات استفهام وتعجب ياترى ايه المفاجأه اللى هقولها عيونه مش ممكن بقيت بحس انها شفافه بالنسبه لى من كتر ما بقيت افهم عليه من غير كلام بصيت فى عيونه