بقلم الكاتبة شيماء عثمان

نفسها وعارفه هي هتقوله ايه
فرد الحراسه مدام نورهان .خير فى حاجه .
نورهان اه في حركه مش طبيعيه عند الباب الرئيسي تقريبا كانوا بيندهوا عليك وانت ما سمعتش قلت اجي اندهلك من المطبخ .
فرض الحراسه طب اتفضلي حضرتك ادخلي وانا هشوف في ايه . دخلت نورهان وقفلت الباب وما هي الا ثواني فتحت
الباب تاني وخرجت منه وقفلت بمنتهى الهدوء وراحت جابت الشوذ والشنطه وخلعت عبايتها. لمحت العربيه رنت على عاصم
نورهان انا شايفه العربيه قدامي اهو .
عاصم حاولى تقربي للباب بس خليكى متداريه
...نزل السواق وكان يبدو انه رجل كبير يرتدي نظاره سوداء ولحيته طويله بيضاء وكان يرتدي بنطلون وقميص وطاقيه فوق

رأسه .اقترب من الحراسه .وعند اقترابه . الحراسه سمعت اطلاق ڼار من الباب الرئيسى . الحراسه ذهبت مسرعه الي مصدر
الصوت وتركت الباب الخلفي فارغا. خرجت نورهان سريعا من مخبأها وشدها هذا العجوز اللى داخل السياره .وذهب بالسياره بأقصى سرعه ..وبكده نورهان بقت فى قبضة عاصم ...
مع عفاف . صابر جاب لها الخبر اليقين وكانت بتكلمه في التليفون ردت عليه وقالت له جهز لي عربيه على ما اجهز نفسي وما تتاخرش وقفلت معاه الخط
مع اولاد الچارحي عند الكوخ وبعد مسامح حكالهم الفخ اللي عاصم عملوا ليهم عشان يخلص منهم دفعه واحده
سامح احمدوا ربكم اني لحقتكم في الوقت المناسب . لسه مذهولين ومش مصدقين اللي حصل معاهم.
حمزه بتوعد الكلب ده قالك ايه تاني .
سامح بص لحمزه وسكت .......حمزه بشك . قول يا سامح..
سامح قال انه بيعمل ده كله عشان يجبر مراتك تروح له بنفسها ما يبقاش في حد قدامها غيره
حمزه پغضب وتوعد طب يلا ياشباب .هنا مافيش شبكه . عايز اطمن على البيت ...
واتحركوا كلهم بسيارتهم..وصلوا فيلا الچارحي .والحراسه اول ما شافوا حمزه قربوا عليه
احد افراد الحراسه حمزه بيه فى حاجه غريبه حصلت من شويه . حاولنا نبلغك تليفونك كان غير متاح
حمزه بقلق ايه اللى حصل .
الحراسه اتضرب نا ر تجاه الفيلا .بس من مسافه بعيده . والحمد لله بدون وقوع خساير . وفالحقيقه مش قادرين نحدد السبب
مروان بشك طب لحظتوا اي حاجه غريبه .حد دخل او خرج من الفيلا
الحراسه لا يامروان بيه .ولا حد دخل ولا حد خرج . .ضړب الڼار كان من مسافه بعيده .زي ما يكون حد قاصد يجذب انتباهنا او يشغلنا .
حمزه بص لمروان بقلق وشك ومش فاهم حاجه ..
حمزه بتوتر تمام .شوفوا شغلكم .وزود الحراسه تاني .عايز راجل واقف فى كل متر على الارض ....
دخل حمزه ومروان مع بعض وهما مستغربين .. الوقت كان فى الليل متأخر . فاعشان كده مكنش حد من اهل البيت فى الريسبشن . دخل عمار ومعاه ضحي اللى عدا على المستشفي عشان يجيبها فى طريقه ..وكانوا الحرس قالوا لعمار .عن ضړب الڼار .
حمزه بقلق ضحي من فضلك ممكن بلاش تروحي شغلك اليومين دول . طالما الوضع كده مش مطمئن . خلينا مشغولين فى جبه واحده .
ضحي بأستجابه حاضر . عمار كمان قالي كده ..وتابعت .هو لسه مفيش اخبار .
حمزه بحزن لا للاسف لسه ...وتابع .. عن اذنكم هطلع اشوف نورهان واطمن عليها .
طلع حمزه بسرعه للاوضه .فتح الباب .السرير مترتب ونورهان مش موجوده .خبط على الحمام .مش بترد .فتح ودخل يشوفها برضو مش موجوده .دخل غرفه ولاد مروان .ملقاش حد. ..خبط على شروق يسألها . ردت شروق من ورا الباب برضو متعرفش .نزل حمزه يجرررى بلهفه .شافوه مروان وعمار سألوا .بيجري ليه كده . قالهم انه مش لاقي نورهان ..دخل يجرى لغرفة والدته . برضو ملقهاش . شروق نزلت .وسلطانه خرجت من غرفتها .وكده الكل بقا موجود فى الريسبشن .
حمزه بتوتر وقلق هتكون راحت فين ..مسك الفون بيتصل بيها مش بترد .حمزه لعمار .اطلع اسأل الحراسه .لو حد شافها .
وبص لشروق . ملقتش اي حاجه . شروق سرحت فى كلام نورهان .وكمان كانت شاكه انه عاصم كلمها 
عمار دخل وقال الحراسه بتقول محدش شافها خرجت ..قولتلهم يدورا كويس فى الجنينه لتكون قعده هنا ولا هنا لوحدها .
مروان باصص لشروق اللى سرحانه .وهو كمان شك